Kia Ora familie/vrienden!
Wat een drukke week heb ik achter de rug! Van Groningen naar Nichtenvegcht, van Schiphol naar Hong Kong, en nu al een aantal dagenin Nieuw Zeeland.
Vorige week zaterdag ochtend moest ik Max gedag zeggen, en natuurlijk m'n ouders ook.(VRIJHEID!

) Samen met Tijs, z'n ouders en zusje reden we naar de oma van Tijs in de buurt van Schiphol. De achterbak was volgeladen met onze backpacks, zat alles er in? Na een aantal familie bezoekjes van hun kant, was het tijd voor de laatste nacht in Nederland. Vroeg in de ochtend (valt wel mee, ik ben alleen niets meer gewend sinds ik 3 maand geleden gestopt ben met verplichtingen) die zondag, reden we met z'n 5en naar Schiphol waar ik heel lief niet gewoon werd afgezet -wat ook al heel mooi was geweest- maar waar we ook nog eens gezellig met elkaar wat gingen drinken nadat ik was ingechecked. Maar ook toen kwam de tijd om tot ziens te zeggen. Drie maandjes weg gaan is een lange vakantie! Gelukkig hoefde ik Tijs alleen maar genoeg knuffels te geven voor de komende twee dagen want tja, onze vliegtuigen vertrokken dan wel op dezelfde dag, het waren niet dezelfde boeings. Toen ik in de rij stond voor het checken van paspoort + ticket, liet ik stiekem wel een paar traantjes. Niet van verdriet, maar vanwege tja, een soort opluchting en geluk: Dat het eindelijk na jaaaaren van dromen over deze reis, zover was. Nu was het toch echt begonnen.
De vlucht naar Hongkong was LANG maar tamelijk relaxed (voorzover dat mogelijk is voor zo'n lange vlucht); ik zat bij het raam en de stoel naast me was vrij! Heel opgepropt kon ik een beetje op mn zij liggen, maar slapen? niet bepaald. Een man rechts van me had een stoel in het midden, en kon languit op vier stoelen liggen. Ja, ik was jaloers.
Na 11,5 lange uren landde ik in de Hong Kongse nacht voor het eerst in m'n leven in Azi'e. Ik kon nog net water van land onderscheiden, gezien het land bestond uit puntige heuvels en de zee vol knipperende boeien lag. De landing verliep net als de gehele vlucht vlotjes. De passagiers liepen wankelend maar vastberaden het vliegtuig uit. Wat was het heerlijk om weer te kunnen lopen, op een stilstaande grond! Normale WC, tandenpoetsen, netjes. Oja, ik mocht niet roken (no worries, was ik ook niet van plan! Jullie kennen me toch?); in het vliegtuig kostte het je 50.000 HKD en in de rest van de stad, 5.000 HKD. (%10 zit je ongeveer op de EURO) Veel! Maar dat vond ik wel goede zaak:). Goed, oke, ik was dus aangekomen in HongKong, waar het vroeg in de ochtend was terwijl jullie late opblijvers net naar bed gingen, en mijn dag begon. Want 7 uur in zo'n stad, daar wil je natuurlijk wel wat mee doen! Ik had alleen geen idee hoe ik die stad in kon komen. Er warentwee opties; iets met ' vervolgvluchten' en ' immigration. Die eerste wilde ik uiteindelijk wel hebben ja om naar Nieuw Zeeland te komen, maar Immigratie jee dat klonk wel heftig! Maar ik vond het wel een avontuur gezien de rest van de passagiers niet naar immigratie gingen, om zelf daar wel heen te gaan. 100den meters lange gangen later, en alleen een paar steward(essen) gezien te hebben, leidde de weg naar een ondergrondse metro. een metro?! dat klopt toch niet dacht ik! Ik begon een beetje te panieken want er scheen ook geen weg meer omhoog te zijn (ik was met de roltrap naar beneden gegaan) dus vroeg snel de stewardessen om hulp. Gelukkig, ik zat goed! Een tripje met de metro later en nog eens veel lopen -dat vliegveld is echt veel te groot- kwam ik bij de ' immigration'. Nee, ik wil niet immigraten, ik wil een paar uur de stad in. Oke, loop maar verder, Ni Hao. En zo liep ik het vliegveld af, de trein in, daarna de metro (wat zijn die mensen toch grappig: als je de weg wijst zeggen ze altijd waar je heen moet, ookal weten ze het zelf ook niet) en BOEM ik stond bovengronds bij halte Mong Kok (op aanraden van Maggie, vriendin uit China). heftig die gebouwen, maar druk was het niet. De zon was nog maar een uur op en.. Het was oudjaarsdag. Dat klonk leuk toen ik daarop gewezen werd een paar week geleden, maar wat bleek: iedereen was natuurlijk naar familie buiten de stad, en de festiviteiten in de stad begonnen pas in de avond! Ik had hongkong dus zo goed als voor mezelf. Prachtig die verschillen van blinkende glazen wolkenkrabbers en daar tussendoor grauw-afgeblakerde-flats met vieze ramen en allemaal uitstekende ventilatoren, her en der was en constructies 'buitenboord' met bamboe (!). Ik ben helemaal van de womens market street naar de haven gelopen, m'n ogen uitgekeken terwijl de weinige HongKongenaren(?) me aanstaarden en bij de haven genoten van het prachtige uitzicht op de skyline. Waar ik ook eindelijk kon zien hoe laat het was, gezien daar een clocktower staat (nee, ze kennen geen kerkjes daar met torenklokken <welke toch wel handig zijn in Nederland!). Uurtje of 10 in de ochtend. 3 uur snachts dus? maar het begon de te regenen, dus ik de starbucks invluchten (samen met de andere toeristen) die open was. Omdat ik zo moe was en het weer zo slecht en koud (18 graden met koude wind?) besloot ik weer terug te gaan naar t vliegveld. Maar die stad wil ik nog wel eens zien, in volle glorie!

Na uren te bibberen (natte schoenen) en half-slapen op het vliegveld, kon ik mn 2e en daarmee laatste vliegtuig in. Jeej! Naar nieuwzeeland! Nou, zo opgewekt voelde ik me dus totaal niet; al veeeelste lang niet geslapen en ookal zit je in het vliegtuig, tis vermoeiend!

Deze vlucht zat er wel iemand naast me; een man uit zweden die samen met z'n vrienden die voor ons zaten, ging toeren op het zuidereiland. Hij was heel vriendelijk en leendde me zelfs z'n oog-afdek-slaap-bril-stofjes-ding toen de lichten in het vliegtuig weer aangingen om een uur of 4 NZlandse tijd (!). Zweeds is een geniaal taaltje trouwens. Al had ik het idee dat iedereen, ook de Chinezen en de duitsers en de engelsen, allemaal nederlands spraken.Ik was zo moe, dat ik van alles dat ik hoorde (op de vliegtuigmotoren na) nederlandse woorden maakte. Die gesprekken die mensen hadden gingen inderdaad nergens over, allemaal zo random! ;)

Een paar uur nadat de lichten aan gingen in het vliegtuig (het was nog donker buiten, een paar sterren waren te zien), deed ik het vliegtuigraam' gordijntje' weer open en DAAR WAS NIEUW ZEELAND!! Wel grappig, had nooit gedacht dat ik op dit moment van mn leven zo moe en niet heel enthousiast zou zijn, maar het was begrijpelijk gezien ik 3 nachten niet geslapen had en ook nog eens een jetlag had. Maar daar lag het! Ja, ik heb het gefilmd (kan ik helaas niet uploaden). Zonnig om 6 uur al, de bergen, de zee, de bossen, alles te zien. De laatste meters boven land waren ook prachtig, en toen landden we en was ik toch echt in Nieuw Zeeland.

To be contiuned