Dag allemaal!

De vorige keer dat ik een blog heb gepost was in.. eens even denken.. Oamaru! Een dikke week geleden alweer. Oke, das eigenlijk helemaal niet zo lang geleden. Zal ik maar geen verhaaltje schrijven?

Haha natuurlijk wel! Want ik heb nu lekker een dagje vrij (zo probeer ik het te zien) en zit in een hostel met gratis internet, EN computers. Ik heb wel eerder weer een blog willen schrijven, of 'uberhaupt vaker, maar mijn mobielje kan dat niet aan dus pc's nodig!

Sinds Oamaru is er heel wat gebeurd. Tijs en ik gingen vanaf daar -waar we overigens die avond na de blog nog 2 yellow eyed pignuins in een heel mooie setting hebben gespot!- noordelijk richting het veiligste *kuch* gebied dat Nieuw Zeeland kent. Op de ijzigkoude gletsjers na dan misschien. --> Richting Christchurch! We dachten er aan om nog een zeiltocht te doen waarbij je dolfijnen kunt spotten. Dat werd gegeven vanaf Akaroa in Banks Peninsula (een stuk natuurgebied/bergen naast Christchurch, lijkt net een puist op google maps). Helaas werd onze zeiltocht die ochtend gecanceled vanwege t niet bepaald zonnige weer,, en was de volgende tocht pas laat die middag. en we wilden ook nog naar christchurch die dag; camping zoeken etc dus eigenlijk kwam het niet echt uit. Plus, we hadden dan ook een zeilboot moeten upgraden want kennelijk voer die boot die wij hadden gekocht (de goedkopere) meer op de motor dan met de wind,, en das niet zeilen! :O:P. Dus, uiteindelijk hebben we die toch gecanceled (scheelde mij ook weer geld) en zijn we richting christchurch gegaan. Wat een schock zeg. We hadden verwacht dat het anders zou zijn; plots weer een grote stad terwijl we van die dorpjes gewend zijn en verre, lange -met veel bochten- wegen zonder al te veel gebouwen tegen te komen. Maar dit was echt anders. Natuurlijk wisten we wel van de enorme aardbeving bijna exact een jaar hiervoor, en dat veel mensen daar.. niet zo goed waren uitgekomen.. Maar dit was echt heftig.

Zoals elke keer dat we een plekje in komen die op de 1 of andere manier een stipje heeft verdient op de map, gaan wemeteen naar de i-site (VVV). Locals helpen je daar met het vinden van een camping, kunnen je vertellen over de enerverende dingen die in de omgeving te doen zijn, weten het weerbericht, etc. Erg fijn om bij zo'n plek te beginnen. Maar we reden en reden maar rondjes in Christchurch, en we konden geen bordje of i-site vinden! bijna alle wegen liepen dood; je moest dan naar links of rechts afslaan. Na meer dan een kwartier rondrijden wilden we bijna stoppen om het een van de weinige voetgangers te vragen, en toen zagen we gelukkig een bordje! De i-site was gevonden..! Ze stuurden ons naar een oke' camping in de stad,, waar we de eerste van de laatste 3 nachten dat we nog samen hadden, in de tent sliepen (zodat die kon opdrogen van de nacht ervoor, en omdat dat veel goedkoper is) en de overige nachten in een best wel nice cabin :). Met eigen keukentje! :) We hebben lekker rondgelopen in t museum (de meeste tentoonstellingen zijn gratis hier in dit land) en de botanische tuinen daarnaast waar veel bloemen zouden moeten zijn omdat t flower festival was,, maar die hebben we niet veel gespot.. wel was er een toneeluitvoering outdoor waar het leek alsof heel de stad zich verzameld had,, maar die mannetjes op het podium deden zo raar en zongen zo gek dat we snel weer weg liepen:P. In het centrum was het heftig. Jullie hebben vast wel gehoord over de red and black zone,, nou die red zone is dus letterlijk heel het centrum. Er staat een hek omheen, waar je doorheen kunt kijken en het leek eerst op een filmset, maar hoe beter je keek, hoe meer graffety op de ramen was gespoten dat je er niet in mocht omdat het absoluut niet veilig was, des te heftiger het werd. Het was absoluut geen filmset. Het was heftig echt.

Naast de redzone hebben ze een soort nieuw winkelcentrum gebouwd, uit containers. Wij studenten kunnen daarin wonen, hier hebben ze er wat meer ramen in geplaatst en zijn het winkels! Het was vrolijk gekleurd en lekker druk maar die redzone lag er precies naast en dat vond ik toch wel heel heftig. Tijs en ik zijn uiteindelijk om de hele redzone gelopen, wat ons geloof ik bijna 2 uur kostte (?!) en waarbij we vele gebouwen zagen die daadwerlijke ingesort waren; en dus niet alleen de ramen kapot en dikke scheuren everywhere. mega opruim apparatuur met winterband-rupsbanden werd beetje bij beetje, omdat het over stukken hout moest worden verplaatst om het asfalt niet te beschadigen?, een straat in gestuurd de zone in. hij had een enorm lange arm met een reusachtige schaar eraan vast. her en der stonden ook mensen in leger uniform om er voor te zorgen dat alleen bevoegden de zone in konden.

Oke, dit stukje doe ik even heel snel want ik vind het niet leuk om er al te veel aan terug te denken; 22 feb heb ik afscheid van tijs moeten nemen op t vliegveld. dat was heel heftig en helemaaaaal niet leuk, al wisten we beide natuurlijk dat dit moment er aan zat te komen. Onze vakantie samen was echt geweldig en dat ik nu opeens 'alleen' ben is ZO anders, echt heel heftig. Ik heb er nog steeds wel moeite mee, en voel me bij vlagen heel verdrietig, maar ik probeer in de nieuwe sleur te vinden: zelf reizen, naar hostels en mensen aanspreken! Wat best aardig gaat tot nu toe, want toen ik eergister hier in dunedin aankwam heb ik meteen een meisje leren kennen. Duits, uiteraard (zoals 99% van de backpackers hier in Nieuw Zeeland) en we hebben gister heel de dag samen door t stadje gelopen, Universiteit bezocht, park, te steepest road of the world! (Die we overigens niet zijn opgelopen aangezien we al zo veel gelopen hadden) en we hebben ook samen gegeten en een beetje film gekeken. Helaas is ze deze ochtend verder noordelijk getrokken en ben ik dus weer een soort van alleen, maarja dat is ook iets waar je aan moet wennen he! Ik heb nu wel gemerkt, omdat Eva heel makkelijk was in het aanspreken van mensen in t hostel, dat je gemakkelijk een beetje sociaal contact kan krijgen hier. En dat heeft elk mens zo nu en dan nodig! ;)

Vandaag ga ik niet zo veel doen, naar de i-site om dingen voor de komende dagen te regelen, beetje schrijven en avondeten inkopen doen (wat echt heel lastig is voor/in je eentje!). Morgen wil ik naar de albatrossen gaan kijken, dat kan hier in de buurt in ' Otago peninsula' <ja een beetje zo'n schiereiland achtig gebied als bij Christchurch alleen dan wat kleiner;). En ik moet heeeel nodig de was doen! Al ga ik wel was nieuwe knickers kopen denk ik <Nieuw Zeelands voor..? haha dat ga ik niet zeggen.

Groetjess en kusjes en knuffels van moi!

xx