Laat het leven na mijn droom maar beginnen!

Dag allemaal,

Ik ben vanochtend wakker geworden NLse tijd, met een slaperig hoofd een badkamertje op slechts 3 meter lopen ingestapt dat alles heeft wat je nodig hebt; schoon, constant warm water, etc. De trap afgelopen en wel 4 broodjes gegeten! 1 met pure hagelslag, 1 met melk hagelslag, 1 met pure mega hagelslag en 1 met choco vlokken.. (A) Zonder ook maar iets met m'n portemonnee te hoeven doen! En ondertussen ook nog eens free Wifi!

Na mijn aflopen verslag, op St Patrick's day in Sydney, ben ik een paar dagen naar de Blue Mountains gegaan: een natuurgebied ten westen van Sydney. Met de bus + trein kostte het zo'n 3 uur er te komen vanaf Coogee, wachttijd op het perron niet meegerekend. En die wachttijd reken ik graag niet-mee, want het was niet bepaald leuk. De trein kwam 40 min. van te voren aan; tientallen mensen stapten uit en haasstten zich door de rest van hun leven, wanneer mijn arm plots wordt vastgegrepen en een chineze man rond de 60 me hopeloos aan kijkt. 'My chest! Pain in chest!' (pijn in de borst) Even kijk ik hem aan van 'he? waar heb je het in gods naam over laat me los'maar dan herinner ik me de infomercials van de hartstichting. M'n ogen springen open, ondertussen is de meneer in elkaar gezakt op het perron terwijl hij dezelfde woorden blijft herhalen, ik spring op en ren de trein in waar ik een moment geleden een conducteur heb in zien stappen. Ik roep om hulp, hij komt er aan lopen met een vragend hopeloos gezicht en knielt neer bij de man. Binnen een minuut is het ziekenhuis gebeld. Ondertussen ben ik weer terug bij mijn bagage op het bankje gaan zitten en probeer ik weer rustig te worden. Maar mijn ogen weten niet waar ze kijken moeten; naar de man die volgens mij elk moment (nog) een hartaanval kan krijgen en zo zonder hulp van reanimatie -met hulp ook maar zo'n 10% herinner ik me- voor m'n ogen dood kan gaan, of naar random mensen op het perron die alleen maar veel haast hebben en nergens naar op of om kijken. Ik kijk naar de klok, en nog eens en nog eens, en dan zie ik een hulpverlener van het station met een rugzakje aan komen sjokken. Het is al 12 minuten na de collapse van de meneer! Totaal geen haast ofzo, ik kon wel SCHREEUWEN! Maar dat deed ik niet want ik kon eigenlijk gewoon niets meer. Vol verbazing zie ik aan dat de jonge hulpverlener een paar random vragen stelt aan de meneer, zijn bloeddruk checkt en naast de conducteur neer ploft. Gewoon een beetje relaxen ofzo, ik weet het niet, ik snapte er niets van en dacht alleen maar 'hoezo ben je nu al klaar met je werk?!' Aangezien de man nog heel de tijd bij bewustzijn is, nu alleen maar moeilijk ademhaalt en op de grond ligt, en ik totaal geen medische kennis heb -althans zo voelde het- weet ik ook niet wat er eigenlijk wel zou moeten gebeuren. De sfeer, die klopte gewoon niet.

25 minuten na de collapse, en de ambulance is er nog steeds niet. Als de man een hartaanval had toen hij mij op hulp vroeg, was hij allang dood geweest. Dat was niet zo, gelukkig, daar hadden die klootzakken wel even geluk mee! Stomme late hulpverleningsactie, nergens AED's te zien en nog geen teken van hulp what so ever. De conducteur, hij is het meest bezorgd, en besluit nog maals naar de hulplijn van het station te bellen over de ambulance. 'O, ze hebben de ambulance de verkeerde kant opgestuurd.' Je wil niet weten welke woorden er door mijn hoofd gingen, ze waren niet bepaald netjes..

Het was 40 minuten nadat de trein was aangekomen, en ik besloot de trein in te gaan om naar de Blue Mountains te gaan. Er was niets wat ik kon doen daar op het perron, ik wilde weg van het alles. Er stonden minimaal 15 mensen -medewerkers van het station van alle soorten en maten- om de man heen, te staren alsof het een soort leedvermaak was. 1 van de gasten benaarderde mij en zei met een grimas 'Did you gave this man a heartattac?'. Het kosste me een paar seconden om me te realiseren dat hij daadwerkelijk zei wat ik dacht dat hij zei, en ik heb nog nooit iemand zo dodelijk boos aangekeken. Als het geen mens was geweest, had hij gepiept toen hij met zijn hoofd naar beneden weg liep van me. Mijn grootste wens was op dat moment dat Hij daadwerkelijk door mij, een hartaanval kreeg. meer woorden heb ik niet voor hem over.

De trein reed weg, en ik keek naar het zooitje ongeregeld om de man die hulp nodig had. Nergens ook maar een teken van ambulance personeel.

Nee, het was geen leuke ervaring daar op het perron. Hierdoor weet ik alleen maar dat ik nooit in Sydney/Australië wil gaan wonen. Dat ze zo met mensen om gaan! Gelukkig is dit het enige vervelende wat ik heb meegemaakt tijdens mijn 9 weken durende reis, maar toch wel treurig dat het gebeurde. De dagen erna heb ik een beetje het nieuws proberen te volgen, ik hoopte niets te horen van de meneer en hoop dat hij het goed maakt. Die grapjes-vent mag van mij wel onder een trein gelopen zijn, en bij de telefonisten van het station een paar mensen ontslagen. Maar iets zegt me dat dat alles niet waar is. Ik wil het ook gewoon helemaal niet weten ook.

De blue mountains deden me deze nare gebeurtenis aardig vergeten :). Ik zat in een heeeel mooi YHA-hostel in Katoomba <een dorp (Als het in Nieuw Zeeland zou staan; een stad) en op loopafstand waren de blue mountains te zien. Ja, ik zal nog foto's uploaden zodat jullie ook nog kunnen meegenieten! Groene heuvels/bergen zo ver als het oog rijkt! En het was zonnig weer, heb lekker gezwommen in het zwembad en van de zon genoten. Na een paar dagen natuur ging ik weer terug naar Sydney, dit keer naar de wijk 'glebe'. Duurste hostel ooit gehad, nog aardig crappy ook dus yha-glebe is niet aan te raden! maar veel gelopen in de stad, die ik hoe langer ik er was, des te meer kon waarderen. En toen werd het tijd om naar t vliegveld te gaan voor een nachtje doortrekken, om vervolgens een 06:15 am vlucht naar Lotte te nemen!! Note: Sydney heeft een domestic airport (binnenlandse vluchten) en een international airport. Ze liggen heel wat kilometers van elkaar af. Mocht je zoals ik, een binnenlandse vlucht hebben vroeg in de ochtend, ga dan die avond er voor naar de internationale! Want daar is WEL een paar vierkante meter indoors dat open blijft in de eerste uurtjes van de de dag. GRrrrrrrr moest ik dus nogmaals een bus nemen (en dus geld uitgeven!!) om te voorkomen dat ik uren in de kou buiten moest bivakkeren..

Anyway,, op een gegeven moment -tijd is immers tijd en gaat altijd lekker door- zat ik in het vliegveld boven Adelaide en zag ik de IKEA naast het vliegveld! Met de bus + trein kwam ik aan in Noarlunga,, zo'n 25 min auto-afstand vanaf Mc Laren Vale...... Hier wachtte Lotte me op!!:D:D:D:D Jeeeeeej eindelijk na al die weken weer een bekend gezicht! Iemand die nederland kent niet alleen maar vanwege z'n drugsbeleid, amsterdam, heineken en tulpjes/molentjes/klompjes! Echt heeeeel leuk je weer te zien! :) Het was zondag, maar uiteindelijk gingen er toch een paar winkels in het winkelcentrum naast het station open en hebben we bijgepraat met een heerlijke brownie of muffin en een kopje thee. Bijpraten kon alleen niet zo snel! Ik ben drie dagen gebleven en Lotte heeft me heel wat kunnen laten zien van haar tijdelijke Australische Au-pair leven bij Mc Laren Vale (een dorp aardig in de buurt van de kust ten zuiden van Adelaide. Ik heb het dorp gezien, het restaurant van de 'ouders', de school van de jongens, de skatebaan, de wegen, de natuur, het duitste dorpje Hahndorf (met hagelslag!! :D en bebogeen, vlokken, speculaas, jodekoeken, stroopwafels, chocolade letters en nog veel meer!), het strand en natuurlijk; het huis en het gezin incl. katten! O, en twee mede-au-pairders met wie lotte bevriend is; Clarissa uit duitsland en Sabine uit nederland. Gezellig!

Ik vond het voornamelijk leuk om Lotte weer te zien, en bij te kletsen -we hebben immers beide veel beleefd en missen onze familie en vrienden (!) in Nederland heeeeeel erg. Gelukkig bestaat er facebook en mail dus hebben we een klein beetje het idee van wat mensen hier zoal meemaken, maar het is toch wel heel anders als je elkaar niet écht ziet, en de feestjes niet kunt bijwonen... Verder ook erg leuk om alles te zien en dat huishouden mee te maken. De opvoeding is.. niet helemaal zoals ik zou aanraden/willen en Lotte heeft er duidelijk ook hier en daar wel heel wat moeite mee. Er is bijv. veel te weinig duidelijkheid; slechte afspraken (plannen veranderen constant) en de kinderen (2 jongens van 7 en 8) kregen in mijn ogen veel te weinig aandacht van de ouders. Maandag en dinsdag hoefden ze bijvoorbeeld beide niet naar school omdat ze slecht hadden geslapen in het weekend omdat ze hun ouders te veel misten (en omdat alleen Lotte streeft naar naar bed gaan als het bedtijd is) <de ouders moesten flink overwerken vanwege een bruiloft in het restaurant. Het idee was dat ze dan die schooldagen quality tijd hadden met hun ouders. maar wat gebeurd er? De moeder ging wel naar het werk -niet zolang als in het weekend natuurlijk, maar toch wel heel wat uur. en de vader was zelf ook moe van dat lange werkweekend en lag voornamelijk te chillen op de bank. Ja, hij was aanwezig en dat vonden de jongens vast ook al heel fijn, maar eigenlijk hadden de jongens alleen elkaar om mee te spelen, en dat vind ik niet helemaal.. kloppen. Ik vond het eigenlijk een beetje zielig zelfs. Maar ik denk dat ze dat wel gewend zijn, en het daarom zelf niet vervelend vinden dus ach ze waren best blij. Maar als de vader echt lekker lang met hun iets was gaan ondernemen -al was het alleenmaar meespelen- dan waren ze vast nog veeeeel blijer geweest. En het (kunnen:P) zijn toch echt schatjes hoor! Willem, de jongste, was in mijn ogen de drukste en was 's ochtens en 's avonds degene die om de meeste aandacht vroeg (help:() maar hielp mee met koken en de tafeldekken toen Lotte en ik oer-hollandse boerenkoolstamppot gingen maken:),, en Oskar, de oudste, kan zichzelf wat meer vermaken met spelletjes doen en praat (haha echt geniaal) met Dingo, z'n kat, in..kattentaal :P (beetje pijnlijk aan de oren als je er naast zit maar eigenlijk toch veel te leuk dat ie het doet. Ik weet nog zooo goed dat ik vroeger ook met dieren wilde kunnen communiceren! Met z'n vieren hebben we (de fancy, moderne variant) 'wie is het' gespeeld en dat was echt gezellig :). De ouders heb ik minder gezien, maar kwamen wel spontaan en vrolijk over. Het gezin is duidelijk wel echt een gezin; ouders zijn gelukkig getrouwd en iedereen kent iedereen ook gewoon goed. Tegen Lotte kunnen de jongens bij tijd nog al vervelend doen, maar tja daar zijn het kinderen voor he.. ;) Nee, alleen het fijt dat er zo weinig regels zijn en de onduidelijkheid van wel/niet dingen doen zoals naar school hoeven gaan, kan moeilijk zijn voor iemand die het graag anders zou willen zien gebeuren, maar al met al is het toch wel, oke. Al heb ik wel diepe respect voor Lotte en alle andere au-pairs, want het is toch wel erg zwaar werk! Privé en werk is immers NIET gescheiden: op vrije dagen werk je snel toch maar (even) wel dus je moet echt het huis uit voor vrije tijd. En veel au-pairs hebben geloof ik/verwacht ik, moeite met de manier van opvoeding dus dat botst en tja das frustrerend en lastig. Ik zou absoluut nooit au-pair willen zijn. But than again, ik weet ook niet of ik ooit moeder zou willen zijn.

Helaas komt aan alles een eind, en werd ik woensdag ochtend in Noarlunga weer afgezet door Lotte. Afscheid nemen is nooit leuk :( maar ik ben blij dat ik wel gekomen ben :D En Lotte, je hebt nog maar 5 weekjes daar, en dan ga je 9 weken lekker reizen!! In het begin wordt dat hoogwaarschijnlijk flink wennen; totaal andere dagindeling <je bepaalt het immers allemaal zelf en hoeft alleen maar met jezelf rekening te houden! maar dát maakt het reizen toch ook weer heel fijn en interessant. En je gaat heeeel veel zien; alice springs naar darwin en via de oostkust naar melbourne! Dat wordt echt een fantastische reis! :D xx

Gister ochtend om half 7 (hihi) kwam ik in Nederland aan!! In m'n sydney-jurkje (en nadat ik me had opgefrist in de toiletten op t vliegveld) zag ik TIJS weer!! :D:D:D:D:D:D (L):D:D:D en mn ouders:P en heb ik bij de starbucks vlak naast de aankomstplek, een broodje+boter+hagelslag gegeten ^^

Ik heb heeeeeel veel zin om jullie allemaal weer te zien! en bij te kletsen! en mijn leven te leven van dat van na mijn droom. De reis die ik heb gemaakt was immers iets waar ik al zo'n 10 jaar over heb gedroomd, het was dat waardoor ik door m'n middelbare schooltijd ben gekomen, en nu heb ik het meegemaakt, gedaan en geleefd, het is geweest. Je hoort wel vaker dat mensen een droom hebben en er alles aan doen die droom werkelijkheid te maken. Wat je niet hoort is wat er gebeurd als die droom werkelijkheid is geworden, en vooral niet wat er gebeurd met hun als de droom is geleeft. I suppose, dat het nu aan mij is er achter te komen hoe dat is. Heb er zin in :D

xx jolien

zon zee zand

Dag allemaal,

nog een fijne ' st patricks day' ! ;) al kan ik het me niet herinneren dat dat zo'n festijn in Groningen was. Hier in sydney staat het hele weekend er in teken van: vrijdag en zaterdag avond voornamelijk s avonds/s nachts en vandaag was de parade! Waar ik uiteraard heen ben gegaan, omdat ik nog nooit naar zo'n grote parade was geweest! het was heel gezellig, zoals gewoonlijk druk in de stad maar dit keer allemaal geconcentreed in een grote slinger dwars door de stad. Ergens kon ik het niet helpen iets van actie te verwachten: waar was tom cruise of een james bond? Meestal komt er in dat soort actie films een achtervolgingsscene voor dwars door zo'n parade om extra contrast te schetsen en zodat de achtervolger moeite heeft de ander in de gaten te houden. Nee, helaas.. Wel veel ierse muziek dat me flink terug deed denken aan de stamkroeg van mijn vrienden: de Ierse pub O'ceallaighs in Groningen. Jammer dat ik dat moest missen!

Vandaag was mijn 5e dag in Australi'e. De eerste was slaperig en enorm heet (29 graden! ipv de NZ'se 15 van de laatste 2 week), de tweede dag deed ik een rondje langs o.a. de brug en the opera house samen met elisabeth, maar beide waren we blown away door al die gebouwen, en al die mensen! Zij wilde in NZ zijn, ik stiekem sydney skippen en snel door naar Lotte en daarna Tijs..

maar de dagen daarna voelde ik me wel beter :D en ben ik naar t beroemde bondi beach gelopen viaeen stuk costal walk (uurtje), daarna door naar bondi junction (de grootste mall van australie, en dat was te zien!! mijn god) en weer terug naar hier: coogee beach. Overigens is het ook heeeerlijk om s ochtends een frisse duik in de golvende zee te nemen en op te drogen op het strand (A). Nu helaas weer bewolkt (sydney heeft nog nooit zo'n slechte zomer meegemaakt hoorde ik)maar ach de parade was leuk en nu chillen:P. Geen verplichtingen he (A).

Morgen vertrek ik naar de blue mountains, voor een paar dagen. 2 uur van hier en de naam zegt het al: natuur!! Kijk ik zeker wel naar uit (want tja, ik heb ook wel een beetje last van NZ-heimwee). Precies over een week ben ik bij LOTTE :D Jeeeeej!

Nog maar 13 dagen vakantie en daarna 2 dagjes vliegen, en dan ben ik weer in het koude zonloze (het feit dat jullie wel ozonlaag hebben is vast te merken) koude kikkerlandje. Maar daar kijk ik naar uit want daar zijn jullie!! :D <3

Oew, enne in de maanden mei + juni zit ik op kamers in t oude RKZ (google) echt zin in :) & ik ben/ga nog opzoek naar een meer langdurige kamer in Groningen, liefst niet te ver van zernike en onder de 300 eu, dus mocht je wat weten, laat het mij weten!! :D:D

koeskoes,

Jolien

Sydney

Een aantal uren geleden heb ik Nieuw Zeeland achter mij gelaten, terwijl de witte wolken over de bergen heen lagen en de zon net op kwam. De lucht was oranje geel gekleurd daar beneden, en daarna veranderde mijn uitzicht in de tasmaanse zee. Slaapdoekbril op en oordoppen in, om half 7 s ochtends probeerde ik mijn slaap ietsjes in te halen.

En nu ben ik net een uur in sydney! of iets langer.. douane duurt altijd even. En net zoals ik straks snel moet wennen aan de australische dollar (alles hoort nu weer ' goedkoper' <lager in prijsgetallen, te zijn) moet ik dat ook aan de tijd, want het is 2 uur eerder.

Nu een bus regelen naar mijn hostel, die ik overigens samen met een mede backpackster (uit duitsland, waar anders vandaan?!) elisabeth heb geboekt back in Queenstown. Surfside backpackers coogee beach (in de buurt van bondi beach, waar jullie misschien wel eens van hebben gehoord/op tv hebben gezien)

See ya,

xx jolien

vervolg (bang dat internet op was en alles verloren zou gaan)

de dag erna wilde ik in 1 dag naar kaikoura (hier) komen maar de bus-verbinding moest via Chch en die was heel slecht: bus naar chch zou om 4:10pm aankomen, de bus van chch (naar hier) om 4:00pm vertrekken. dus ik tientallen telefoontjes maken & toen kreeg ik die 2e bus zo ver om op me te wachten! how nice.:)

echter, op de dag zelf, had ijn 1e bus vertraging. we kennen in NL NS vertragingen, nou dit lijkt daar wel een beetje op: 30 min!!! tsssssss en ik had hem nog wel vriendelijk gevraagd op te schieten en me te zeggen als we vertraging hadden (wawnt dan moest ik bus 2 afbellen..:(:() dus, ik helemaal paniekerig want ik wou niet in shakecity blijven (!), joeg de driver me de bus uit en vertelde me dat ik naar die groene bussen ' daar zo' *wijst in de verte* moest rennen. want zij gaan naar kaikoura! Hurry now! Run! Dus ik keihard rennen.. rende ik eerst naar de verkeerde groene dus ik weer terug renen, stoplicht, tc.. horror. maar de bus stopte voor me langs te weg (alles kan hier in NZ) en de driver luisterde met een gek gezicht naar me terwijl ik daar roodaangelopen met mn hart in mn keel verhaal zat te doen. houden? (mn NLs is niet goed meer). nee, ik had geen kiwi experience bus pass (want da is voor dronken tieners die NZ niet willen herinneren en heel de dag met katers rondlopen!) maar enem me alsjeblieft mee!!!

En toen was ik weer aan het hitchhiken.

Met een bus. (awesome?!)

Fijne dag nog jullie, en see ya later!! ;)

xx Jolien

Hitchhiken

Dag allemaal!

De laatste paar dagen in Nieuw Zeeland alweer voor mij! Ik zit op t moment uit te waaien in Kaikoura, een stadje zo'n 170 km ten noorden van ChCh (a.k.a. shakecity oftewel Christchurch). Dit stadje is net als velen hier in de buurt, het afgelopen jaar flink gegroeid in het aantal inwoners. Touristen als ik komen hier voor zwemmen met dolfijnen of furr seals, of voor de whale watch. Dat laatste ga ik doen :D morgen ochtend als de zee nog rustig is (kan flink wild worden naarmate de dag & dat lijke me niet zo chill. Plus dan kan ik die beesten nooit op film krijgen!:P) Overigens probeer ik deze laatste dagen als het gekke echt NZse snoep uit, hihi. O en fruit! een heel gekke kleine meloen met stekels ligt op me te wachten in de koelkast, en ik heb al wat genoept van de mini groene kiwis; heel zoet sappig (echt voor kinderen als ik dus:P) en kwa noep heb ik nu met-chocola-omhulde-crunchy-verschillden kleuren/smaken snoep. lastig uit te leggen.. maar lekker hoor! En in twizel hiervoor had ik iets soortgelijks alleen dan zonder chocolat en cruch maar wat je in een cake kunt doen (lolly cake heet het dan) Jammie, lijkt me wel wat. helaas heben hostels geen cake vormen dus zal ik me in NL maar moeten uitleven.. He, dat vinden jullie vast heel naar!

about twizel, ik kwam daar met de bus aan een aantal dagen geleden, nadat ik in Zueenstown was geweest waar ik die SUPER AWESOME fly-cruise-fly milford sound had gedaan :D!! En overigens ook waar ik een medebackpackster (duits, what else) heb ontmoet die dezelfde dag als ik naar sydney gaat (14e) en zoals de plannen er nu uit zien, gaan we allebei naar t zelfde hostel bij.. Bondi beach! (H) Jaa,, want ik moet natuurlijk wel bruin terug komen van down under.. al ben ik i.v.m. jullie vast al poepie bruin(A) stelletje sneeuwballetjes, hihi

Oke, where was I? ja! twizel! nou, ik dacht, Mt Cook is in de buurt; lijkt me tof om te zien; laat ik daar morgen heen gaan! Hitchhiken...(A) (doen haast alle backpackers hier non stop) Maar toen was het heel slecht weer en ik vond t toch ook wel een beetje eng.. dus besloot ik een chill-in-t-hoste-dag te houden (rust is immers ook belangrijk, plus het is gratis!). Die avond na t eten kwamen 2 amerikanen en 1 duitse binnen, packpackers die elkaar ergens waren tegengekomen en samen verder zijn gaan reizen, voor 1 of weet wie veel hoeveel dagen meer. de amerikaanse had een auto en ik overheard them talking about going to Mt Cook! De volgende dag waarvoor veel zon was voorspeld! Dus.. ik dacht: ik vraag het gewoon!

De volgende dag was het bewolkt, maar we vertrokken met zn 4en naar Mt Cook. Praqchtig lichtblauw meer on the way :) maar de wolken waren er nog ste4eds, dus bij t carpark vanaf waar je vele wandelingen kunt maken met uitzicht op o.a. Mt Cook itself, zagen we alleen de groene lagere bergen, toen plots heeeeel hoog in de lucht een stuk sneeuw zichtbaar werd! OMG HOOG! echt tof :D. meteen onze moed weer terug :). We deden de hooker track (I know rare naam..), gelukkig niet zo lastig -mijn conditie = nul, al ben ik geloof ik niet aangekomen maar dat kan nog met al t NZse snoep:P), die eindigde bij een gletsjer & gletsjer meer met grote brokken drijvend ijs (awesome!). boven zou Mt Cok moeten zitten, daar achter de wolken.. Op de terugweg kwam er blauw in de lucht:) En toen zagen we Mt Cook!! En steeds meer andere (stukken) hoge berg met sneeuw en rots, SWEET! we deden nog een andere (heel korte) track aan de andere kant van de berg/mt Cook (was een stukje rijden maar dat viel wel mee aangezien Mt Cook heeeel stijl is <en daardoor zwaarder dan de mt everest terwijl die veeeeel hoger is). echt prachtig uitzicht en geen wolken meer! ijsje gegeten met uitzicht op dat alles.. ' best icecream vieuw ever' volgens de duitse. and she was right.

to be continued

Best activity ever

WOUW! even een kort verhaaltje vanuit queenstown op mn laatste beetje internet!

ik ben vanochtend heel vroeg opgestaan,, want ik ging........ een fly cruise fly doen van hier naar milford sound! dat moeten jullie echt even googlenen mocht je het zelf nog niet hebben gedaan. het was zoooo mooi! zoals jullie vast wel weten ben ik een groot fan van vliegen (al hoeft het niet 9 uur achter elkaar..) en ik mocht op de co piloot stoel zitten. jeej! en toen gingen we over en tussen bergtoppen door, lotr landschap, sneeuw etc etc en berg meren zo een 40 min durende vlucht naar milford en over milford sound.

mijn excuses voor mijn lelijke verhaal ik heb een beetje haast

maar anyway, toen deed ik de 1,5 uur durende cruise,,, wat in het begin heel saai was omdat het bewolkt was en nouja, de vlucht was zoooveeeel mooier dus dit was een beetje relax tijd. en toen kwamen er dolfijnen! jeej echt heel leuk stuk of 15 in de buurt nice!

toen gingen we weer terug vliegen, met een extra stop en het was echt nice.

plus puntje, een ouder stel uit de UK kon niet geloven dat ik uit nederland kwam, vanwege mijn super engels zonder buitenlands accent. jeeejj!

hihi ik ben heel enthousiast.

jullie ook als jullie de filmpjes zien! helaas gaat dat nog heeeeel lang duren want pas thuis kan ik bewerken in dingen op youtube zetten. maar het was nice, heel nice.

later vandaag kwam ik nog weer een meisje, ook backpacker, tegen die ik in te anau had ontmoet en mee rondgehangen, echt leuk kleine wereld hier onder de backpackers. veel ons kent ons gevoel, toch wel.

al ben ik ook graag weer thuis, want je wordt heel snel eenzaam hier als je een paar dagen niet van die aardige mensen tegen komt. ik wil graag iedereen weer zien. als ik terug ben in groningen, ga ik het daar en iedereen veel meer waarderen dan voor ik daar vertrok!

yes, this calls for a welcome back party! al duurt dat nog tot april..

mis jullie xx

Sheep

Dag trouwe lezers,

Ikheb na mijn laatste blog in Dunedin, de bus naar Portobello genomen. Dat is daar in de buurt, in Otago Peninsula, waar veel wildlife is te spotten. Aangezien vervelen echt niet goed is voor mij,, heb ik mijn portomonnee weer getrokken en ben ik een tour gaan doen! Die duurde wel 6 uur, en begon al in de middag waardoor ik een zeer 'late supper'had! De tour bracht ons met een busje eerst naar een kleine haven. Vanwege de slechte wegen in dit stuk van het land, voelde het net alsof ik op een gallopperend paard zat! (en ik kan niet paardrijden.. dus, niet zeer confortabel haha). De boottocht was echt leuk heftig; we gingen een klein stukje de zee op, om wat dichter bij een plek te komen waar twee stromingen in elkaar botsen (en waar dus veel vis zit, en daardoor ook veel vogels om te spotten!) en die boot ging op en neer, echt meeeters verschil en heel veel mensen waren drijfnat! Tijdens deze tocht dus veel vogels gezien, waaronder ook de royal albatrossen!! Die hier leven zijn de meest noordelijke albatrossen in de wereld, makkelijk een spanwijdte van 2 meter? Ze kwamen niet heel dicht bij ons maar alsnog was het heel goed te zien dat ze mega waren :D. Helaas zijn mn filmpjes niet heel goed gelukt, aangezien die boot zo veel bewoog!

na die boottrip gingen we weer het busje in, om ergens verderop te stoppen voor een paar wandelingen up and down the hill. aan de ene kant van de heuvel waren allemaal furr seals; voornamelijk moeders en kleintjes. Echt zooo schattig! Daar heb ik prachtige plaatjes geschoten :) en wou ik wel heel lang blijven kijken! Aan de andere kant van de heuvel was een strandje, waarop een stuk of 6 sea lions rustten. Daar konden we gewoon 3 meter langs lopen! :O Ze waren best groot maar echt super lui, prachtig. Aan het einde van het strand kwamen yellow eyed pignuins uit de zee en gingen uitwaaien een stukje de heuvel op. ja, dezelfde pignuins als bij Oamaru, alleen nu wat meer bij elkaar.

Na dit avontuur besloot ik zuidelijk te trekken; naar de enige echte stad die ik op de kaart kon vinden: Ivergargill. DAmn, dat was saai! Het leek echt zo duits: kale saaie gebouwen met van die fantasieloze raampjes, en er was geen kiwi op straat! In mijn wazige planning dacht ik hier wel een paar dagen te kunnen blijven, maar toen er geen verbetering scheen te zijn the next morning heb ik snel een busticket naar Te Anau geboekt! overigens waren er niet alleen weinig mensen op straat, in het hostel was het ook niet bepaald druk. En sociale contacten zijn veelste belangrijk voor meisjes die nog maar net alleen reizen en zich niet moeten gaan vervelen!

Een paar uur later kwam ik hier aan, in Te Anau. Het is een klein dorp bestaande uit een aantal huizen, heeel veel i sites, minimaal 10 souvenir shops en nog een paar italiaanse restaurants (waarvan soms de chefs uit italie komen, o my god! :P). Het belangrijkste is natuurlijk de bieb met internet, haha :D. Anyway, toeristen komen hier voornamelijk omdat dit een beetje zo'n begin/eind punt is voor vele lange wandelingen in de fjorden (of ' sounds', zoals ze het hier noemen),, trips naar doubtfull- en of milford sound en glowworm caves! Dat laatste heb ik gister gedaan, omdat het heel slecht weer was en ik daarom nog maar niet een dure sound-trip heb gedaan. Vanavond vertrek ik naar Queenstown, waar ik ongeveer een week wil blijven (die plek heb ik al wel gezien en het is er super mooi en gezellig druk!) en vanaf daar ga ik naar Milford sound. Waarschijnlijk met een vliegtuigje :D omdat me dat veeeelste mooi lijkt om te laten!! :O

Oke, na Queenstown ben ik van plan naar Mount Cook te gaan; noordelijker gelegen,, en lake tekapo,, daarna waarschijnlijk kaikura. Dat ligt heel noordelijk maar je kan daar walvissen spotten:D en again; dat lijkt me t'e mooi om te laten! En dan de.. 14e van maart (dus over 2 weekjes alweer!) vlieg ik vanaf Chirstchurch naar Sydney!! 25 maart vlieg ik naar Adelaide, om Lotte op te zoeken :D Ennnnnn mn plannen daarna zijn veranderd. Mijn originele ticket terug naar huis vertrok namelijk vanaf Cairns,, maar er is is mis gegaan met het ticket van Adelaide naar Cairns waardoor ik die kwijt ben en dus ook heel veel euro's kwijt en dus.. nouja.. niet veel over heb? :( Dus ik heb mijn ticket naar huis omgezet (kosste helaas ook weer geld, maarja tis niet anders): Ga nu vanaf Adelaide naar Schiphol. 2 April: Maandag ochtend om half 7 kom ik in schiphol aan! jeeeej Tijsknuffelen :D (en jullie allemaal, oke oke als het moet:P haha grapje)

Ik ga nu taart eten ergens waar het kennelijk super lekker is :D

xx Sheep

(PS. Sheep, want dat is de vertaling van ' hippie' in Maori, en aangezien mijn bijnaam in Groningen hippie is,, heet ik hier Sheep! Al zal ik denk ik toch maar Joline blijvengebruiken :))

Dunniedin

Dag allemaal!

De vorige keer dat ik een blog heb gepost was in.. eens even denken.. Oamaru! Een dikke week geleden alweer. Oke, das eigenlijk helemaal niet zo lang geleden. Zal ik maar geen verhaaltje schrijven?

Haha natuurlijk wel! Want ik heb nu lekker een dagje vrij (zo probeer ik het te zien) en zit in een hostel met gratis internet, EN computers. Ik heb wel eerder weer een blog willen schrijven, of 'uberhaupt vaker, maar mijn mobielje kan dat niet aan dus pc's nodig!

Sinds Oamaru is er heel wat gebeurd. Tijs en ik gingen vanaf daar -waar we overigens die avond na de blog nog 2 yellow eyed pignuins in een heel mooie setting hebben gespot!- noordelijk richting het veiligste *kuch* gebied dat Nieuw Zeeland kent. Op de ijzigkoude gletsjers na dan misschien. --> Richting Christchurch! We dachten er aan om nog een zeiltocht te doen waarbij je dolfijnen kunt spotten. Dat werd gegeven vanaf Akaroa in Banks Peninsula (een stuk natuurgebied/bergen naast Christchurch, lijkt net een puist op google maps). Helaas werd onze zeiltocht die ochtend gecanceled vanwege t niet bepaald zonnige weer,, en was de volgende tocht pas laat die middag. en we wilden ook nog naar christchurch die dag; camping zoeken etc dus eigenlijk kwam het niet echt uit. Plus, we hadden dan ook een zeilboot moeten upgraden want kennelijk voer die boot die wij hadden gekocht (de goedkopere) meer op de motor dan met de wind,, en das niet zeilen! :O:P. Dus, uiteindelijk hebben we die toch gecanceled (scheelde mij ook weer geld) en zijn we richting christchurch gegaan. Wat een schock zeg. We hadden verwacht dat het anders zou zijn; plots weer een grote stad terwijl we van die dorpjes gewend zijn en verre, lange -met veel bochten- wegen zonder al te veel gebouwen tegen te komen. Maar dit was echt anders. Natuurlijk wisten we wel van de enorme aardbeving bijna exact een jaar hiervoor, en dat veel mensen daar.. niet zo goed waren uitgekomen.. Maar dit was echt heftig.

Zoals elke keer dat we een plekje in komen die op de 1 of andere manier een stipje heeft verdient op de map, gaan wemeteen naar de i-site (VVV). Locals helpen je daar met het vinden van een camping, kunnen je vertellen over de enerverende dingen die in de omgeving te doen zijn, weten het weerbericht, etc. Erg fijn om bij zo'n plek te beginnen. Maar we reden en reden maar rondjes in Christchurch, en we konden geen bordje of i-site vinden! bijna alle wegen liepen dood; je moest dan naar links of rechts afslaan. Na meer dan een kwartier rondrijden wilden we bijna stoppen om het een van de weinige voetgangers te vragen, en toen zagen we gelukkig een bordje! De i-site was gevonden..! Ze stuurden ons naar een oke' camping in de stad,, waar we de eerste van de laatste 3 nachten dat we nog samen hadden, in de tent sliepen (zodat die kon opdrogen van de nacht ervoor, en omdat dat veel goedkoper is) en de overige nachten in een best wel nice cabin :). Met eigen keukentje! :) We hebben lekker rondgelopen in t museum (de meeste tentoonstellingen zijn gratis hier in dit land) en de botanische tuinen daarnaast waar veel bloemen zouden moeten zijn omdat t flower festival was,, maar die hebben we niet veel gespot.. wel was er een toneeluitvoering outdoor waar het leek alsof heel de stad zich verzameld had,, maar die mannetjes op het podium deden zo raar en zongen zo gek dat we snel weer weg liepen:P. In het centrum was het heftig. Jullie hebben vast wel gehoord over de red and black zone,, nou die red zone is dus letterlijk heel het centrum. Er staat een hek omheen, waar je doorheen kunt kijken en het leek eerst op een filmset, maar hoe beter je keek, hoe meer graffety op de ramen was gespoten dat je er niet in mocht omdat het absoluut niet veilig was, des te heftiger het werd. Het was absoluut geen filmset. Het was heftig echt.

Naast de redzone hebben ze een soort nieuw winkelcentrum gebouwd, uit containers. Wij studenten kunnen daarin wonen, hier hebben ze er wat meer ramen in geplaatst en zijn het winkels! Het was vrolijk gekleurd en lekker druk maar die redzone lag er precies naast en dat vond ik toch wel heel heftig. Tijs en ik zijn uiteindelijk om de hele redzone gelopen, wat ons geloof ik bijna 2 uur kostte (?!) en waarbij we vele gebouwen zagen die daadwerlijke ingesort waren; en dus niet alleen de ramen kapot en dikke scheuren everywhere. mega opruim apparatuur met winterband-rupsbanden werd beetje bij beetje, omdat het over stukken hout moest worden verplaatst om het asfalt niet te beschadigen?, een straat in gestuurd de zone in. hij had een enorm lange arm met een reusachtige schaar eraan vast. her en der stonden ook mensen in leger uniform om er voor te zorgen dat alleen bevoegden de zone in konden.

Oke, dit stukje doe ik even heel snel want ik vind het niet leuk om er al te veel aan terug te denken; 22 feb heb ik afscheid van tijs moeten nemen op t vliegveld. dat was heel heftig en helemaaaaal niet leuk, al wisten we beide natuurlijk dat dit moment er aan zat te komen. Onze vakantie samen was echt geweldig en dat ik nu opeens 'alleen' ben is ZO anders, echt heel heftig. Ik heb er nog steeds wel moeite mee, en voel me bij vlagen heel verdrietig, maar ik probeer in de nieuwe sleur te vinden: zelf reizen, naar hostels en mensen aanspreken! Wat best aardig gaat tot nu toe, want toen ik eergister hier in dunedin aankwam heb ik meteen een meisje leren kennen. Duits, uiteraard (zoals 99% van de backpackers hier in Nieuw Zeeland) en we hebben gister heel de dag samen door t stadje gelopen, Universiteit bezocht, park, te steepest road of the world! (Die we overigens niet zijn opgelopen aangezien we al zo veel gelopen hadden) en we hebben ook samen gegeten en een beetje film gekeken. Helaas is ze deze ochtend verder noordelijk getrokken en ben ik dus weer een soort van alleen, maarja dat is ook iets waar je aan moet wennen he! Ik heb nu wel gemerkt, omdat Eva heel makkelijk was in het aanspreken van mensen in t hostel, dat je gemakkelijk een beetje sociaal contact kan krijgen hier. En dat heeft elk mens zo nu en dan nodig! ;)

Vandaag ga ik niet zo veel doen, naar de i-site om dingen voor de komende dagen te regelen, beetje schrijven en avondeten inkopen doen (wat echt heel lastig is voor/in je eentje!). Morgen wil ik naar de albatrossen gaan kijken, dat kan hier in de buurt in ' Otago peninsula' <ja een beetje zo'n schiereiland achtig gebied als bij Christchurch alleen dan wat kleiner;). En ik moet heeeel nodig de was doen! Al ga ik wel was nieuwe knickers kopen denk ik <Nieuw Zeelands voor..? haha dat ga ik niet zeggen.

Groetjess en kusjes en knuffels van moi!

xx